Abese Suresi 1-12. Ayetler

Mekke'de nazil olmuştur, 42 ayettir. Yanına yoksul birisi geldi diye onunla aynı mecliste oturmak istemeyen ve surat asan Mekkeli zenginleri sert bir şekilde eleştirip, onlara gereğinden fazla ilgi ve alâka gösteren Hz. Peygamberi de uyaran bu sure, ilk ayetindeki "abese" (surat astı) fiili sebebiyle bu adı almış görünmektedir. Sure, Mekke'de meydana gelen böylesi bir olay üzerinden tarih boyunca her toplumda görülen ve halen de iflah olmaz bir hal alan "zengin-yoksul ayrımcılığı" sorununa parmak basmakta ve muazzam evrensel mesajlar vermektedir.

Rahmân ve Rahîm olan Allah´ın adıyla

Yüzünü ekşitti ve öteye döndü; Yanına kör adam geldi diye. Nereden bilirsin, belki de o arınıp temizlenecek. Belki de düşünüp taşınacak da öğüt kendisine yarayacak. O, kendisini her türlü ihtiyacın üstünde görene gelince, Ki sen ona yöneliyorsun; Sana ne onun arınmasından! O, koşarak sana gelen var ya; Odur içine ürperti düşen. Sen ona aldırmazlık ediyorsun. Hayır, hiç de öyle değil! O, bir düşündürücüdür. Dileyen onu düşünüp öğüt alır.
(Yaşar Nuri ÖZTÜRK)

Surat astı ve döndü; Kör geldi diye. Ne bilirsin belki o arınacak? Yahut öğüt dinleyecek de öğüt, kendisine yarayacak. Kendisini zengin görüp tenezzül etmeyene gelince; Sen ona yöneliyorsun. Onun arınmamasından sana ne? Fakat koşarak sana gelen, Saygılı olarak gelmişken, Sen onunla ilgilenmiyorsun. Hayır (olmaz böyle şey); o (ayetler), bir hatırlatmadır. Dileyen onu düşünüp öğüt alır.
(Süleyman Ateş)

(Peygamber) Yüzünü ekşitti ve döndü. Kendisine âmâ geldi, diye. Ne bilirsin, belki o temizlenecek? Veya öğüt belleyecek de öğüt ona fayda verecek. Ama buna ihtiyaç hissetmeyene gelince, Sen ona yöneliyorsun. Onun temizlenmemesinden sana ne? Ama sana can atarak gelen, Allah'tan korkarak gelmişken, Sen onunla ilgilenmiyorsun. Hayır hayır, sakın. Çünkü o Kur'ân bir öğüttür. Artık dileyen onu düşünür.
(Elmalılı Hamdi Yazır)

‘Abese ve tevellâ. En câehu-l-a’mâ. Vemâ yudrîke le’allehu yezzekkâ. Ev yeżżekkeru fetenfe’ahu-żżikrâ. Emmâ meni-staġnâ. Fe-ente lehu tesaddâ. Vemâ ‘aleyke ellâ yezzekkâ. Ve-emmâ men câeke yes’â. Ve huve yaḣşâ. Fe-ente ‘anhu telehhâ. Kellâ innehâ teżkira(tun). Femen şâe żekerah(u).
(Transliterasyon)

80|1|بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

80|2|أَن جَآءَهُ ٱلْأَعْمَىٰ

80|3|وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

80|4|أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكْرَىٰٓ

80|5|أَمَّا مَنِ ٱسْتَغْنَىٰ

80|6|فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

80|7|وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

80|8|وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسْعَىٰ

80|9|وَهُوَ يَخْشَىٰ

80|10|فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ

80|11|كَلَّآ إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ

80|12|فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ